Pierwsze pięć lub sześć lat życia dziecka determinuje jego chęć tworzenia i inwencji. To w tym czasie kształtuje się jego motywacja do zadawania pytań, a przede wszystkim do postrzegania codziennych sytuacji na różne sposoby.
Umiejętność twórczego myślenia jest odpowiedzialna za wszystkie ludzkie działania. Twórczym można być nie tylko w literaturze, sztuce czy muzyce , twórczość to także sztuka gotowania, projektowania ogrodów, sztuka tworzenia nowych produktów i wszelkiego rodzaju twórczej aktywności. Dostrzeganie w rzeczach zwyczajnych rzeczy niezwykłych. To jest inwencja! Żeby rozwinąć w dziecku inwencję, musimy tylko zapewnić mu odpowiednie warunki do rozwoju wyobraźni. Sprawmy, aby otoczenie dziecka było ciekawe i stymulujące, aby jego pokój mógł stanowić małą galerię i laboratorium jednocześnie – stwarzając pole do kreatywności. Często chodźmy na wycieczki krajoznawcze, zaglądajmy pod kamienie, nazywajmy gatunki drzew i zbóż, nazywajmy rodzaje mur. Budujmy razem modele ze starych pudełek, opakowań po jogurcie, rolek po papierze toaletowym i kawałków drewna. W zabawach wykorzystajmy wszystkie zmysły – uczmy się rozróżniać perfumy, kolory, faktury i smaki.

Na drodze do kreatywności

Poświęćmy czas na zajęcia plastyczne, ale poza kolorowaniem wprowadźmy też malowanie palcami, stopami, gąbką, zabawy z modeliną i masą solną, robienie pieczątek z ziemniaka. Zachęćmy dziecko do przebieranek, występów „na scenie” i zmiany ról, zróbmy w domu restaurację dla zabawek albo szkołę, gdzie dziecko może uczyć misie liczyć. Bawmy się w sklep, naśladujmy czynności wykonywane przez reprezentantów różnych zawodów. Używajmy bogatego słownictwa. Stosowanie barwnych opisów rozwija kreatywne używanie języka, co w późniejszym okresie będzie dziecku potrzebne do tworzenia własnych opowiadań. Odwiedzajmy muzea i galerie sztuki. Twórzmy razem muzykę, używając kuchennych przedmiotów. Nauczmy dziecko robić zdjęcia. Zasadźmy kwiaty na parapecie okiennym albo na grządce w ogródku. Zróbmy wystawę prac plastycznych na specjalnej tablicy lub na lodówce.

W zdrowym ciele…

Pamiętajmy również o ruchu – uzewnętrznianie ruchu jest jedną z podstawowych potrzeb dziecka rozpoczynającego naukę w szkole. Jeśli zadbamy o fizyczny rozwój dziecka już w najmłodszym wieku, dajemy mu większa szansę na osiąganie sukcesów w szkole. Pamiętajmy, że mózg bez ciała nie będzie funkcjonował tak samo jak ciało bez mózgu. Bardzo duży wpływ na A teraz nasze samopoczucie i myślenie ma postawa ciała. Proszę spróbować pochylić ramiona do przodu, zwiesić głowę, opuścić ramiona w dół i wypowiedzieć słowa: O rany, ale jestem szczęśliwy! A teraz proszę się wyprostować, podnieś głowę do góry, otworzyć szeroko oczy i powiedzieć: O rety, ale jestem nieszczęśliwy!!!
Okazuje się, że nasze ciało tak wpłynęło na mózg, że nie jesteśmy w stanie uwierzyć w wypowiadane przez nas słowa. Im bardziej jesteśmy aktywni fizycznie, tym lepiej pracuje nasz mózg i jesteśmy bardziej nastawieni na podejmowane decyzje.
Jerome Hartigan, ekspert w dziedzinie wychowania fizycznego, mówi, że jeżeli dzieci pokochają ćwiczenia ruchowe, ćwiczenia te zdecydowanie zwiększą ich zdolności akademickie, ponieważ bez ruchu mózg się nie rozwija. Twierdzi również, że istnieją wzorce ruchowe, które „nakręcają mózg”. Na przykład, specyficzne chodzenie, bieganie i klaskanie jest ściśle powiązane z umiejętnością liczenia, która z kolei łączy się z arytmetyką. Umiejętność naśladowania sekwencji ruchów prowadzi do kopiowania wzorów na papierze, a to umiejętność – do pisania.
Przytulajcie dziecko, tańczcie z nim przy muzyce, obracajcie do góry nogami, turlajcie i obracajcie w obie strony. Uczcie piosenek i wierszyków, przy których wykonuje się sekwencje ruchów, maszeruje, skacze na obu nogach lub na jednej nodze. W zabawach stosuje muzykę, kolor i taniec – ruszajcie się w rytm muzyki, trzymając w rękach kolorowe wstążki lub wstęgi z papieru.
Należy mobilizować dziecko do zapamiętania i wykonywania kombinacji czynności. Dzięki takim ćwiczeniom ruchowym doskonale rozwija się pamięć – jest to również świetna zabawa.

Budowanie pozytywnego wizerunku

Kiedy dzieci mają możliwość wspólnego wymyślania różnego rodzaju zabaw i dorośli to akceptują, budują w ten sposób w dzieciach również poczucie własnej wartości. Pozytywne nastawienie stanowi istotny element w drodze do sukcesu. Dziecko buduje wyobrażenie o sobie na podstawie sukcesów, jakie osiąga.
Naszymi myślami kreujemy samych siebie.
Zdecydowanie zbyt często dzieci spełniają oczekiwania innych osób.
Gdy codziennie dziecko odbiera negatywne oczekiwania ( w podejściu do dziecka, słowach, atmosferze, poprzez język ciała), wówczas oczekiwania te wyłącznie ograniczają dziecko. Jak byśmy się czuli, gdybyśmy codziennie słyszeli: „Nie masz racji”, „Źle postępujesz”, „Nie rób tego”.

Poczucie własnej wartości dziecka zależy od trzech współdziałających elementów:
1) poczucia dziecka, że jest bezwarunkowo kochane za to, kim jest, a nie za to, co osiągnęło;
2) poczucia dziecka, że robi postępy, że osiągnęło cel;
3) pozytywnych zachęt – szczególnie gdy do dalszej pracy zachęcają rodzice.

Na poczucie własnej wartości dziecka składają się wszystkie jego przekonania i opinie na własny temat. Jego obraz siebie warunkuje odnoszenie sukcesów i doznawanie porażek. Przy każdej nadarzającej się okazji chwalcie prawidłowe zachowania, zamiast krytykować zachowanie niewłaściwe. Przez całe dzieciństwo dziecko powinno usłyszeć nieskończenie wiele pochwał – jest to niezmiernie istotne. Jeśli musicie ukierunkować dziecko, powiedzcie mu, jak ma postępować, tego potrzebuje.

Sukces szkolny dziecka w dużej mierze zależy od nas – rodziców. Od tego ile pozytywnego wysiłku włożymy w świadomą zabawę z dzieckiem. Jeśli rzeczywiście poświęcimy pierwsze pięć lat swojej pociechy na efektywną, przyjemną współpracę, wówczas podjęcie nauki szkolnej w wieku sześciu lat będzie wskazane, by nie ograniczyć rozwoju dziecka. Przychodzi moment, gdy dziecko potrzebuje, oprócz rodziców, innych mentorów, by mogło wypraktykować nabyte umiejętności w relacjach z nowymi osobami, by miało szansę na rozwijanie własnego potencjału oraz odnalezienie miejsca w zespole.