PIOSENKI

„Leśne duszki”
Żyją w lesie małe duszki,
Które czyszczą leśne dróżki.
Mają miotły i szufelki
I do pracy zapał wielki.

Refren: Duszki, duszki
Duszki leśne
Wstają co dzień
Bardzo wcześnie
I ziewając raz po raz
zaczynają sprzątać las!

Piorą liście,
myją szyszki
Aż dokoła wszystko błyszczy.
Muchomorom piorą groszki
Bo te duszki to czyścioszki.
Gdy ktoś czasem
w lesie śmieci
Zaraz duszek za nim leci,
Zaraz siada mu na ręce
Grzecznie prosi: – Nie śmieć więcej!

„ Maszeruje wiosna”
Tam daleko gdzie wysoka sosna
Maszeruje drogą mała wiosna
Ma spódniczkę mini sznurowane butki
I jeden warkoczyk krótki

Maszeruje wiosna
A ptaki wokoło
Lecą i świergocą
Głośno i wesoło
Maszeruje wiosna w ręku
Trzyma kwiat gdy go
W górę wznosi
Zielenieje świat

Nosi wiosna dżinsową kurteczkę
Na ramieniu małą torebeczkę
Chętnie żuje gume i robi balony
A z nich każdy jest zielony
Maszeruje wiosna
A ptaki wokoło
Lecą i świergocą
Głośno i wesoło
Maszeruje wiosna w ręku
Trzyma kwiat gdy go
W górę wznosi
Zielenieje świat

Wiosno wiosno
Nie zapomnij o nas
Każda trawka chce
Być już zielona
Gdybyś zapomniała inną
Drogą poszła
Zima by została mroźna

Maszeruje wiosna
A ptaki wokoło
Lecą i świergocą
Głośno i wesoło
Maszeruje wiosna w ręku
Trzyma kwiat gdy go
W górę wznosi
Zielenieje świat

WIERSZE

„Sortowanie śmieci”
Dzisiaj nasza pani dzieci nauczyła,
jak sortować śmieci, choć to rzecz niemiła.
Do żółtego kosza to, co plastikowe,
a do niebieskiego szkiełka kolorowe,
do brązowej torby wrzućcie trawę, dzieci,
a do torby czarnej – pozostałe śmieci.

„Wiosenne porządki”
Wio¬sna w kwiet¬niu zbu¬dzi¬ła się z rana,
Wy¬szła wpraw¬dzie tro¬szecz¬kę za¬spa¬na,
Lecz zaj¬rza¬ła we wszyst¬kie za¬kąt¬ki:
– Za¬czy¬na¬my wio¬sen¬ne po¬rząd¬ki.
Sko¬czył wie¬trzyk za¬ma¬szy¬ście,
Po¬oku¬rzał mchy i li¬ście.
Z bocz¬nych dró¬żek, z po¬lnych ście¬żek
Po¬wy¬mia¬tał brud¬ny śnie¬żek.
Kra¬sno¬lud¬ki wia¬dra nio¬są,
Myją zie¬mię ran¬ną rosą.
Chmu¬ry, pły¬nąc po błę¬ki¬cie,
Urzą¬dzi¬ły wiel¬kie my¬cie,
A ob¬ło¬ki mięk¬ką szmat¬ką
Po¬le¬ru¬ją słoń¬ce gład¬ko,
Aż się dzi¬wią wszyst¬kie dzie¬ci,
Że tak w nie¬bie ład¬nie świe¬ci.
Bo¬cian w górę po¬szy¬bo¬wał,
Tę¬czę barw¬nie wy¬ma¬lo¬wał,
A żu¬ra¬wie i skow¬ron¬ki
Po¬sy¬pa¬ły kwie¬ciem łąki,
Po¬sy¬pa¬ły klom¬by, grząd¬ki
I skoń¬czy¬ły się po¬rząd¬ki.